Africa on Foot deel 2

Zelfde plek, andere avonturen.

Terwijl ik bezig was met mijn blog waren de kids een middagdutje aan ’t doen, alleen Michelle niet. Zij was achter gebleven in de boomhut. Leek haar leuk………dat was het ook maar er kwamen wel wat aapjes kijken. Dat die niet gevaarlijk zijn wist ze niet. Ze durfde daardoor niet meer uit de boomhut. Probeerde Ricky te bellen maar dat lukte niet doordat ze vliegtuigmodus aan had staan van haar mobiel. Gelukkig gingen de aapjes weg en kon ze als een speer terug naar de hutten.

’s middags gingen we nog een gamedrive maken. Volgens de Ranger hoorde we op een gegeven moment een luipaard brullen. Dus hup op onderzoek. Iedereen was geconcentreerd aan het rondkijken of we de luipaard konden vinden, tot Ricky ineens zei: “Is het erg als mijn pet is blijven hangen in de boom?” 

Serieus we waren onder een boom doorgereden en daarbij was zijn pet blijven haken aan een tak. We hebben zo moeten lachen. Luipaard hebben we daarna niet meer gevonden. Wel nog heel veel andere dieren. Weer super veel foto’s gemaakt. Blijft onwerkelijk dat we hier zijn. We zijn bofkonten.

10 augustus

Laatste dag hier op het kamp. Het weer is wat beter. De wind is gaan liggen dus gaan we lopen door het Kruger Park met de Rangers. Komen die trainingen voor de 4-daagse toch nog ergens van pas. Max zijn voet ging gelukkig alweer een stuk beter dus hij ging ook mee. 

Vooraf kregen we instructies. We moesten in een rij achter elkaar lopen, niet praten of geluid maken en als de Ranger aangaf dat we down moesten dan was het de bedoeling dat we op onze hurken gingen zitten en vooral NOOIT ergens voor wegrennen……

Ze wilden ons in 2 groepen verdelen. We waren in totaal met 9 mensen, wij en nog een echtpaar. Ik stelde voor de kids in een groep en wij samen met het echtpaar. Ze keken me verbaasd aan “kids?” Ze begrepen het gelukkig snel. We waren nog geen 10 meter buiten het kamp en we kwamen een Wild African Dog tegen. Volgens de Ranger zeer ongewoon om die tegen te komen. Prachtig dier om te zien. Het is de meest succesvolle jager in Zuid Africa. Beter dan de Hyena. Wat heeft die Ranger toch een gaaf beroep. Zou een carrière switch nog mogelijk zijn? Het lijkt me heerlijk. Verder lopend kwamen we ook weer zebra’s en impala’s tegen en prachtige volgels.

Niet veel later zagen we weer 2 African Wild dog’s tegen. Gelijk op onze hurken zodat wij ze niet het idee geven ze te storen en misschien zien ze ons dan wel niet..… er kwamen er alleen steeds meer en ook steeds dichterbij ons. Achter hun kwamen ook 2 hyena’s aanlopen. Ik begon het echt eng te vinden. De Ranger zei dat we laag moesten blijven. Ik ging nog net niet plat op de grond liggen. Mijn hart bonkte als een gek. Op een gegeven moment stonden er 4 vlak bij ons, ik schat een meter of 5 bij ons vandaan, 2 ervan keken ons strak aan. Ik dacht: Ze ruiken vast mijn angstzweet dwars door de deodorant heen of, oh nee ze ruiken mijn parfum, wat ben ik toch een pannenkoek, wie doet er nou parfum op in de middel of nowhere? Waar zijn onze kids? Zijn zij wel veilig? Help ik wil naar huis……….Max ??????

Max vond het prachtig, ik hoorde alleen maar klik klik klik klik van de camera. Ik kreeg echt de neiging om het op het lopen te zetten, maar dat mocht natuurlijk niet. Uiteindelijk riep de Ranger met zijn walkie talkie de jeep op, hij zei letterlijk: “Guys we have a little bit of a problem over here”. Echt, ik was nog net niet aan het janken. Gelukkig was de jeep dichtbij, zodra hij in de buurt kwam gingen de honden weg. Pppfff wat mij betreft konden we terug, meer nee hoor, we gingen door. Uiteindelijk bleven de honden nog een tijd om ons heen lopen, maar gelukkig niet meer zo heel erg dichtbij.  

Niet veel later zag de Ranger verse poep van een Buffelo. Die hadden we nog niet gezien dus we gingen ze zoeken. Uiteindelijk hebben we ze gevonden. Het waren er 3. De Ranger legde uit dat dit hier in de buurt de gevaarlijkste dieren waren. Ze wegen dan ook zo’n 8 a 900 kilo. Ze kunnen met gemak een leeuw, luipaard of zebra aan. 

Ook zo lekker geruststellend als je lopend bent……….die carrière switch had ik ook allang weer uit mijn hoofd gezet. Mij te gevaarlijk.

Toen ze onze richting op kwamen lopen zijn we dan ook snel een andere kant op gegaan. Lopend is echt een hele andere ervaring dan in een jeep rondgereden worden. Het is super gaaf, spannend, heel intens maar ook echt af en toe heel eng. Zelf de Poemba’s die ik zo schatting vond toen ik in de jeep zat vond ik nu best wel eng met hun warthogs. De enige dieren die ik nog steeds schattig vond terwijl wel er tussen liepen waren de giraffen. Wat zijn die mooi en lief om te zien.

De kids kwamen iets later als ons op het kamp terug. Zij hadden ook heel veel gezien. Gelukkig waren de wilde honden bij hun niet zo dicht in de buurt gekomen, wat zij dan weer heel erg jammer vonden, behalve Michelle. Zij was echt blij dat ze niet zo dichtbij waren geweest. 

Vanavond onze laatste Game Drive hier bij Africa on Foot. Wat zijn deze dagen snel gegaan. Maar er komen nog meer mooie dagen hopelijk. Wat een fantastische reis tot nu toe.